ایجاد نشاط و شادابی یکی از موثر ترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است ، مدرسه به عنوان یک نهاد میتواند با به وجود اوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هرچه شاداب کردن جامعه شود . 

اگر در مدرسه شوق زندگی کردن به وجود آید خود به خود اثر گذار بر جامعه خواهد بود، انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند ، مسئولیت پذیرند ، هدفمند هستند ، دید مثبت به زندگی دارند . 

آینده نگر و امیدوارند و در مقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی نشینند ، قرآن دین اسلام را دین شادی معرفی نموده و مهمترین عوامل شادی را 

محبوبیت ،مقبولیت و موفقیت ، ایمان ، هویت ملی و فرهنگی ، خلاقیت عارفانه و حل مسئله ذکر کرده است ، روانشناسان شادی و شور و نشاط را محرک انسان ها برای عمل میدانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق میدانند . عواملی که میتواند باعث گسترش شادی شود در ابتدا خانواده است و سپس دیگر نهاد ها همچون مدرسه و نهاد های فرهنگی مذهبی میباشند که هرکدام به نوبه خود وظایفی دارند که در اینحا سعی میشود پیشنهادات کاربری جهت ایجاد شور و نشاط در مدرسه ارائه دهد.

در حقیقت آموزش و پرورش به مثابه درختی تنومند است که برای تغذیه و باروری میوه هایش نیازمند استفاده از منابعی است که باهمانگی و مساعدت ، موجبات رشد ان را فراهم می اورند. از سوی دیگر عناوینی چون خلاقیت نقادی و نقدپذیری ، بارش فکری ،مهارت های زندگی ، تغذیه و بهداشت فردی و جمعی  مدرسه ی شاد زمانی در مدارس عملیاتی خواهد شد که تمامی عناصر این مجموعه به باور لازم برسند و تحول و تغییر را به عنوان یک اصل در نظر بگیرند . شادمانی احساسی است که زندگی را چیزی خوب میداند .شادمانی به مفهوم دوام لحظات شاد دیروز ،روحیه سرخوش امروز و زمان دشوار فرد است . 

آنچه اشخاص انرا شادی تجربه میکنند نه یک شادی زود گذر بلکه یک احساس عمیق و این باور است که به رغم مشکلات امروز همه چیزخوب است ، یا به خوبی برگذار خواهد شد.